Καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, γενικός γραμματέας του Ιδρύματος από τις 16 Ιουνίου 1883 (π.η.) [1] μέχρι τις 28 Απριλίου 1884 (π.η.) [2], με καταγωγή από την Δρόβιανη της λεγόμενης Βόρειας Ηπείρου [3]. Διετέλεσε, επίσης, τμηματάρχης καθώς και γενικός γραμματέας του Υπουργείου Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, κατά τη διάρκεια των δύο μεγάλων πρωθυπουργικών θητειών του Χαρίλαου Τρικούπη (3/3/1882-19/4/1885 και 9/5/1886-24/10/1890).
Τις εγκύκλιες σπουδές του, τις ολοκλήρωσε στη γενέτειρά του. Το 1869 ενεγράφη στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού, τότε, Πανεπιστημίου για να διακόψει την φοίτησή του το επόμενο μόλις έτος, προκειμένου να συμπληρώσει τις σπουδές του σε Πανεπιστήμια της Μεγάλης Βρετανίας και της Γερμανίας. Μετά την επάνοδό του, διορίστηκε έκτακτος [4] καθηγητής της Φιλοσοφίας (Φεβρουάριος 1881-Απρίλιος 1882), χωρίς ποτέ επί της ουσίας να διδάξει. Εκτιμώμενος ιδιαίτερα από τον Χαρίλαο Τρικούπη, συνέδεσε το όνομά του με τις μεγάλες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις της περιόδου, κατά τη διάρκεια της θητείας του, όπως έχει ήδη αναφερθεί, ως τμηματάρχη και γενικού γραμματέα του τότε υπουργείου Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως [5]. Από το συγγραφικό του έργο, κυριότερη είναι η μετάφραση: «Ο περί δικαίου αγών» (εν Αθήναις, εκ του τυπογραφείου Ν. Σ. Πάσσαρη, 1874) του Rudolf von Jhering.
[1]«[…] ο κ. Πρύτανης […] ανεκοίνωσε […] και τον διορισμόν του κ. Μίνωος Λάππα εις την θέσιν ταύτην». Συνεδρίασις ΙΣΤ΄, 16/6/1883, Πρακτικά Συγκλήτου (1880-1883), τόμος 13ος, σ. 10.
[2]«Μετά ταύτα ο Πρύτανης ανεκοίνωσεν εις την Σύγκλητον το από 20 ενεστώτος μηνός 4812 έγγραφον του επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας Εκπαιδεύσεως υπουργείου, δι’ ου εκοινοποιείτο εις την Πρυτανείαν η προαγωγή του τέως Γραμματέως του Πανεπιστημίου κ. Μ. Λάππα εις τμηματάρχην της ανωτάτης εκπαιδεύσεως». Συνεδρίασις ΙΒ΄, 28/4/1884, ό.π. (1883-1886), τόμος 14ος, σ. 76.
[3] Από τις 28/4/1884 (π.η.) ως τις 14/6/1884 (π.η.), οπότε τη θέση του γενικού γραμματέα του Πανεπιστημίου ανέλαβε ο Αριστείδης Βαμπάς, «Ο Πρύτανης […] νομίζει δίκαιον και συμφέρον τω Πανεπιστημίω, ίνα την θέσιν ταύτην του Γραμματέως καθέξη ο προ τριακονταετίας υπηρετών ως υπογραμματεύς κ. Ιατρίδης […]». Συνεδρίασις ΙΔ΄, ό.π., σσ. 81-84.
[4] Ως τακτικός, κατά τα ίδια έτη, αναφέρεται στο Αριστ. Κ. Σκαρπαλέζος (επιμ.), Από την ιστορίαν του Πανεπιστημίου Αθηνών (Ιστορικά Κείμενα και Ιστορικά Στοιχεία), τύποις Χαραλ. Συνοδινός Ε. Ε., Αθήναι, 1964, σ. 164.
[5] Δ. Δημητριάδης, «Λάππας Μίνως», ΜΕΕ, τόμος ΙΕ΄, σ. 796, Ι. Πανταζίδης, Χρονικόν της Πρώτης Πεντηκονταετίας του Ελληνικού Πανεπιστημίου, Αθήνησι, τυπογραφείον “Παλιγγενεσία” Ιω. Αγγελοπούλου, 1889, σ. 198, Κώστας Λάππας, Πανεπιστήμιο και Φοιτητές στην Ελλάδα κατά τον 19ο αιώνα, Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς, αρ. 39, Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών Ε.Ι.Ε., Αθήνα, 2004, σ. 639 και 1837-1987 Εκατόν Πενήντα Χρόνια, Κατάλογος Έκθεσης Ενθυμημάτων, Μουσείο Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα, 1987, σ. 131.
