Τόπος\Χρονολογία γέννησης: Απείρανθος Νάξου, 1921
Τόπος\Χρονολογία θανάτου: Αθήνα, 2015
Σπουδές: Πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1946). Αριστούχος Διδάκτωρ του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1965). Τίτλος διδακτορικής διατριβής: «Οι Δραγομάνοι του Στόλου, ο θεσμός και οι φορείς». Τίτλος διατριβής επ’ υφηγεσία: «Τα Ελληνικά πληρώματα του τουρκικού στόλου» (1968).
Ενεργός θητεία: 1969-1988
Θέση: Υφηγητής (1969). Εντεταλμένος Καθηγητής (1970). Τακτικός Καθηγητής (1977). Ομότιμος Καθηγητής (1988).
Γνωστικό Αντικείμενο\Έδρα: Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος, Ιστορία του Ελληνικού Έθνους
Εργογραφία (ενδεικτική): Ο φιλικός Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος και ο Αλή πασάς («Ηπειρωτική Εστία», τ. 1\1952), Χρύσανθος ο Αιτωλός («Επετηρίς του Μεσαιωνικού Αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών», τ.6\ (1957). Ιωσήφ Δε Κιγάλλας (1812-1886) - Βιογραφικό και βιβλιογραφικά (1960). Μεταναστεύσεις και εποικισμοί Κυκλαδιτών εις Σμύρνην κατά την τουρκοκρατίαν («Μικρασιατικά Χρονικά», τ. 10\1962), Κώδικες εκ Νάξου («Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών», τ.33\1964), Έγγραφα του νησιού Σίφνος (1785-1820) εκ της Συλλογής Γεωργίου Μαριδάκη («Επετηρίς Μεσαιωνικού Αρχείου», τ.17\1967). Οι Έλληνες επί Τουρκοκρατίας (πανεπιστημιακές παραδόσεις\1971). Μνημεία της Ελληνικής Ιστορίας, 7, Αρχείον Ψαρών, Α΄ 1821-1824 (1974). Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος. Η περίοδος της Βασιλείας του Όθωνος (1832-1862), (περίληψις πανεπιστημιακών παραδόσεων\1978). Οικονομική και δημογραφική επισκόπηση του παραδοσιακού ελληνικού χώρου 1699-1821 (1976). Τα πολιτικά και στρατιωτικά γεγονότα της Ελληνικής Επαναστάσεως από την πτώση της Τριπολιτσάς ως την πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου (1976). Η Ελληνική Επανάσταση Α΄. Η Φιλική Εταιρεία. Επισκόπηση των Στρατιωτικών Γεγονότων. Οργανισμοί και Πολιτεύματα (πανεπιστημιακές παραδόσεις\1984). Ιστορία της Ελευσίνας από τη βυζαντινή περίοδο ως σήμερα (1985). Ιστορία Νεότερη και Σύγχρονη (1991-92).
Μαθήματα: Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος από του θανάτου του Καποδίστρια μέχρι της βασιλείας Γεωργίου Ά (1969-70), Ιστορία της Τουρκοκρατίας (1969-71), Πηγαί της Ιστορίας του Νέου Ελληνισμού (1969-71), Φιλική Εταιρεία (1970-71), Η ελληνική Επανάστασις και η πολιτική των μεγάλων δυνάμεων (1970-71), Ιστορία Νεωτέρας Ελλάδος (1971-78), Ιστορία του Ελληνικού Έθνους (1976-77, 1978-79, 1980-82), Ιστορία του Ελληνικού Έθνους 1453-1828 (1977-78, 1979-82).
Δημόσια παρουσία: Καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση (1949-56). Συντάκτης στο Κέντρο Ερεύνης Μεσαιωνικού και Νέου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών (1956-77), όταν και συμμετείχε σε σειρά επιστημονικών αποστολών σε Άγιο Όρος, Μετέωρα και Κυκλάδες.
Μέλος της Εταιρείας Ιστορικών Σπουδών επί του Νεώτερου Ελληνισμού, του Ομίλου Μελέτης Ελληνικού Διαφωτισμού, της Γλωσσικής Εταιρείας, της Λαογραφικής Εταιρείας, της Εταιρείας Κυκλαδικών Μελετών, της Ελληνικής Επιτροπής Σπουδών Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Ιδρυτικό Μέλος της Ελληνικής Βιβλιογραφικής Εταιρείας και Μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ΜΙΕΤ (1980-93).
Συντάκτης λημμάτων της ειδικότητάς του στο Συμπλήρωμα της «Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας», στις: «Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκοπαίδεια», «Παιδαγωγική Εγκυκλοπαίδεια», «Πάπυρος-Larousse-Britannika», «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» και στο «Δελτίο Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών». Συντάκτης, επίσης, λογοτεχνικών κειμένων στα περιοδικά: «Νεοελληνικά Γράμματα», «Πνευματική Ζωή», «Ηπειρωτική Εστία», «Κυκλαδικά» κ.ά. με τα ψευδώνυμα: Δρόσος Καραβίας και Βασίλειος Κρηνιώτης.
Έλαβε μέρος σε διάφορα επιστημονικά συνέδρια, όπως στα: Θ΄ Κρητολογικό (1966), Α΄ και Β΄ Σπουδών Νοτιοανατολικής Ευρώπης (Σόφια 1966 και Αθήνα 1970), Η΄ Συνέδριο του International Burgen Insitut (1968), Α΄ Κυπριακών Σπουδών (1969) κ.ά. .
«Χαρισματικός, φωτισμένος δάσκαλος με μεγάλη προσφορά στην έρευνα, τους φοιτητές του […]», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε σχετική με τον θάνατό του ανακοίνωση του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ο Βασίλειος Σφυρόερας, συμμετείχε ως αρθρογράφος στους συλλογικούς τόμους: Χάρτες και Χαρτογράφοι του Αιγαίου Πελάγους (1999) και Ρωμιοί στην υπηρεσία της Υψηλής Πύλης (2002). [1].
[1] Δημοσθένης Κούκουνας-Νατάσα Κούκουνα (διεύθυνση σύνταξης), «Σφυρόερας Βασίλης, Βλασίου», Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεώτερου Ελληνισμού (1830-2010), Αρχεία Ελληνικής Βιβλιογραφίας, Τρίτος Τόμος, Μέτρον, Αθήνα 2011, σ. 425, Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, περίοδος Β΄, τόμος 15 (1964-1965), σ. 575, περίοδος Β΄, τόμος 25 (1974-1977), σ. 486 και περίοδος Β΄, τόμος 29 (1986-1991), σ. 498.
