Τόπος\Χρονολογία γέννησης: Αθήνα, 1862
Τόπος\Χρονολογία θανάτου: Αθήνα, 1931
Σπουδές: Ριζάρειος Εκκλησιαστική Σχολή (1876-80). Πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1880). Μαθήματα Ιστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Βουκουρέστι (1891) και στο Παρίσι (École Pratique des Hautes Etudes-Πανεπιστήμιο Σορβόννης\1911-15). Διδάκτωρ Ιστορίας Πανεπιστημίου Σορβόννης (1915). Τίτλος διατριβής: «Les guerres mediques. La bataille de Salamis»
Ενεργός θητεία: 1916-1924
Θέση: Έκτακτος Καθηγητής
Γνωστικό Αντικείμενο\Έδρα: Ιστορία
Εργογραφία (ενδεικτική): Ο εν Γαλλία περί της ελληνικής γλώσσης αγών. Τελευταία Φάσις του γλωσσικού ημών ζητήματος (1890). DeLaGraviereJurien «Ιστορία του υπέρ ανεξαρτησίας των Ελλήνων αγώνος κυρίως του Ναυτικού» (μετάφραση\1894). Μικρά συμβολή εις την ναυτικήν αρχαιολογίαν. Το παρ’ Ομήρω ξυστόν ναυμάχον. Η Οδυσσέως σχεδία (1895). Ο Μιαούλης προ της Επαναστάσεως (1898). Η ναυτική ιστορία (1902). Υπόμνημα. Σπουδαί, διδασκαλία, έργα και κρίσεις περί αυτών, διπλώματα και τιμητικές διακρίσεις (1916). Οι Έλληνες του Ναπολέοντος. Νικόλαος Τσεσμελής ή Παπάζογλους 1758-1819 (1916). Ο Στέφανος Ξένος και το ιστορικόν μυθιστόρημα (1917). Λόγος εισιτήριος εις την διδασκαλίαν της Ιστορίας εν τω Καποδιστριακώ Πανεπιστημίω εκφωνηθείς τη 30 Οκτωβρίου 1917 (1917). Το ναυτικόν του Βυζαντίου (1920). Ναυτικά διηγήματα (1910). Ο πειρατής της Γραμβούσης και άλλα διηγήματα (1930).
Μαθήματα: Ελληνική Επανάστασις (1916-19), Ιστορία των Μηδικών πολέμων (1916-19), Φροντιστήριον Ιστορικόν (1916-19), Νεωτέρα Ιστορία από του τέλους της 18ης εκατονταετηρίδος (1921-22), Ασκήσεις Φροντιστηριακαί (1923-24), Ιστορία του Ελληνικού Έθνους (1923-24).
Δημόσια παρουσία: Συνεργάτης της ελληνικής εφημερίδας του Βουκουρεστίου «Σύλλογοι» και Αρχισυντάκτης της εφημερίδος «Πατρίς» (Βουκουρέστι\1891). Αρθρογράφος των περιοδικών «Ποικίλη Στοά», διά του οποίου πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία (1895), «Εθνικόν Ημερολόγιον» του Κ. Σκόκου, «Κριτική» και «Νέα Εστία».
Γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικών και Καθηγητής στην Εμπορική και Βιομηχανική Ακαδημία του Ο. Α. Ρουσσόπουλου (1891-92). Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στη διεθνή έκθεση του Bordeaux (1907).
Καθηγητής Ναυτικής Ιστορίας στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (1895-1911). Έκτακτος καθηγητής στην επικουρική έδρα της Γενικής Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1916-24). Ιδρυτικό Μέλος και Πρόεδρος (1923-31) της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος. Μέλος της επιτροπής σύνταξης του Λεξικού της Μεγάλης Ναυτικής και Στρατιωτικής Εγκυκλοπαίδειας (1927). Εταίρος της Γεωγραφικής Εταιρείας της Λισσαβόνας και της Ιστορικής Εταιρείας των Παρισίων.
Οργανωτής του Μουσείου της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στην εκατονταετηρίδα του θανάτου του Ναπολέοντα (Παρίσι\1921), όπου και ανέπτυξε εισήγηση με θέμα την επίδραση του Ναπολέοντα στα ελληνικά πράγματα [1].
[1] Λήμμα, «Ράδος Κωνσταντίνος», στη Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος ΚΑ', Εκδοτικός Οργανισμός Ο Φοίνιξ ΕΠΕ, Αθήνα χ.χ., σ. 23. Λήμμα, «Ράδος Κωνσταντίνος», στο Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου, τόμος 16, Έκδοσις της Εγκυκλοπαιδικής Επιθεωρήσεως Ήλιος, Αθήναι χ.χ., σ. 574, Δημοσθένης Κούκουνας-Νατάσα Κούκουνα (διεύθυνση σύνταξης), «Ράδος Κωνσταντίνος», Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεώτερου Ελληνισμού (1830-2010), Αρχεία Ελληνικής Βιβλιογραφίας, Τρίτος Τόμος, Μέτρον, Αθήνα 2011, σσ. 241-42 και «Παράρτημα: Τα Μαθήματα στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1837-1932) στο Βαγγέλης Δ. Καραμανωλάκης, Η Συγκρότηση της Ιστορικής Επιστήμης και η Διδασκαλία της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1837-1932), Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς 42, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών ΕΙΕ, Αθήνα 2006, σσ. 434-36.
