Τόπος\Χρονολογία γέννησης: Μεσοχώρι Καρπάθου, 1909
Τόπος\Χρονολογία θανάτου: Αθήνα, 1995
Σπουδές: Πτυχιούχος Φιλολογίας και Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παρακολούθηση σειράς μαθημάτων Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων ως υπότροφος του Γαλλικού Κράτους. Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τίτλος διδακτορικής διατριβής: «Ο Grotus και η Ελλάς» (1946). Τίτλος διατριβής επ’ υφηγεσία: «Η επαναστατική κίνησις των Ελλήνων κατά τον δεύτερον επί Αικατερίνης Β΄ Ρωσο-Τουρκικόν πόλεμον (1787-1792)» (1960).
Ενεργός θητεία: 1960-1974
Θέση: Υφηγητής (26.9.1960). Εντεταλμένος Υφηγητής (15.3.1965). Τακτικός Καθηγητής (1972). Ομότιμος Καθηγητής (1974-75).
Γνωστικό Αντικείμενο\Έδρα: Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος.
Εργογραφία (ενδεικτική): Τραγούδια και Μοιρολόγια της Καρπάθου (1933). Πρόσφυγες κατά την Ελληνικήν Επανάστασιν (1949). Αρχείον Δημητρίου Ι. Θέμελη [ανέκδοτα έγγραφα] (1955). Οι Απελευθερωτικοί αγώνες των Δωδεκανησίων (1956). Νέα στοιχεία περί της εν Αθήναις «Εταιρείας των φιλομούσων» (1957). Συμβολή εις την ιστορίαν του Λάμπρου Κατσώνη (1958). Σύντομη Ιστορία της Καρπάθου (1959). Απομνημονεύματα Αγωνιστών του 21 (20 τόμοι\1959). Ιστορικές Βιογραφίες Αγωνιστών του 21 (1960). Ιγνάτιος-Μητροπολίτης Ουγγροβλαχίας 1766-1828 (1961). Αλληλογραφία φρουράς Μεσολογγίου, 1825-1826 (1963). Ιστορικόν Αρχείον Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου (1963-69). Η Φιλική Εταιρεία (1964). O Νικόλαος Πίκκολος και το έργον του (1965). Παραδόσεις πολιτικής ιστορίας της νεωτέρας Ελλάδος (1966). Ιστορικά έγγραφα περί αρχαιοτήτων και λοιπών μνημείων της Ιστορίαςκατά τους χρόνους της Επαναστάσεως και του Καποδίστρια (1967). Συνοπτική ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως (1971). Η Κύπρος εις τον Αγώνα του 1821 (1971). Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος (1972). Οι κυριώτεροι φορείς της ελληνικής διπλωματίας κατά την Επανάστασιν του 1821 και το έργον αυτών (1974). Επί τα ίχνη του Βύρωνος στην Ελλάδα (1974). Σπυρίδων Τρικούπης (1974). Το Εικοσιένα και η Ήπειρος (1975). Επισκόπησις του Αγώνος της Ελευθερίας (1977). To Βορειοηπειρωτικόν Ζήτημα (1978). Αλέξανδρος Κουμουνδούρος: ένας μεγάλος έλλην πολιτικός (1980). Αλέξανδρος Ν. Μαυροκορδάτος. Ο βίος και το έργον του μέχρι και της καποδιστριακής περιόδου (1982). Σούλι-Σουλιώται (1983). Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον και η διάδοσις της ελληνικής γλώσσης εις τους λαούς της Βαλκανικής (1988).
Μαθήματα: Ιστορία Νεωτέρας Ελλάδος (1961-62, 1973-74), Εισαγωγή εις τας Πηγάς του Αγώνος (1962-64), Εισαγωγή εις τας Πηγάς της Ιστορίας της Νεωτέρας Ελλάδος (1964-66).
Δημόσια Παρουσία: Υπάλληλος της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Γραμματέας, Υποδιευθυντής και Διευθυντής (1950-65) των Γενικών Αρχείων του Κράτους.
Αρθρογράφος-Συνεργάτης πληθώρας περιοδικών («Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Σχολήςτου Πανεπιστημίου Αθηνών», «Δωδεκανησιακά Χρονικά», «Νέα Εστία», «Καρπαθιακαί Μελέται», «Ηπειρωτικό Ημερολόγιο», «Παρνασσός», «Αθηνά», «Μνημοσύνη», «Βιβλιόφιλος», «Δελτίον Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος», «Αστυνομικά Χρονικά»). Έλαβε μέρος σε σειρά συνεδρίων, όπως στο Α΄ Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο (Σεπτέμβριος 1961).
Καθηγητής Πολιτικής Ιστορίας και Ιστορίας της Νεωτέρας Ελλάδος στην Πάντειο Ανώτατη Σχολή Πολιτικών Επιστημών (1966-72) και Αντιπρύτανης του Ιδρύματος (1/11/1970-29/1/1973). Δίδαξε, επίσης, στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, στη Σχολή Γενικής Μορφώσεως του Γενικού Επιτελείου και στη Σχολή Αξιωματικών Χωροφυλακής (1950-75).
Ιδρυτικό Μέλος της Ελληνικής Επιτροπής Σπουδών Νοτιοανατολικής Ευρώπης (1973), Μέλος σειράς επιστημονικών εταιρειών (Εταιρεία Μελέτης Ελληνικής Ιστορίας [1985], Εταιρεία Νισυριακών Μελετών, Λαογραφική Εταιρεία, Επιστημονική και Γλωσσική Εταιρεία, Εταιρεία Φίλων του Λαού). Ιδρυτικό Μέλος και αργότερα Πρόεδρος (1974-95) της Εταιρείας Καρπαθιακών Μελετών. Γενικός Γραμματέας της Δωδεκανησιακής Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας και Αντιπρόεδρος του Συλλόγου προς Διάδοσιν Ωφελίμων Γνώσεων.
Δραστήριο Mέλος του διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου των Απανταχού Καρπαθίων και συνεργάτης της εφημερίδας του τελευταίου «Καρπαθιακή Ηχώ», διετέλεσε πρόεδρος του Β΄ Παγκαρπαθιακού Συνεδρίου (Αύγουστος 1972).
Τιμήθηκε, μεταξύ άλλων, με παράσημα, όπως: του «Ταξιάρχη του Φοίνικος», το «Χρυσό Μετάλλιο της πόλεως του Μεσολογγίου» και της «Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος», το «Χρυσό Μετάλλιο» από τον Σύλλογο των Απανταχού Καρπαθίων Πειραιώς και διακρίσεις, όπως από τον Παγκαρπαθιακό Εκπαιδευτικό και Προοδευτικό Σύλλογο Αμερικής (Κ.Ε.Π.Α.). Επίτιμος Δημότης Απερίου Καρπάθου [1].
[1] Δημήτρης Σιατόπουλος, Γραμματολογική και Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια της Ελληνικής λογοτεχνίας, II, Aφοί Παγουλάτοι, [1981], σσ. 299-300, Ελληνικόν Who’sWho 1962, Βιογραφικόν Λεξικόν Προσωπικοτήτων, Ελληνικόν Who’s Who, [Αθήνα] 1962, σ. 447, Who’sWho 1992, Επίτομο Βιογραφικό Λεξικό, Μέτρον, χ.χ., σσ. 466-67, Νίκος Γ. Μαστρομηνάς, Από την Ιστορία του Συλλόγου των Απανταχού Καρπαθίων, Πειραιάς 1985, σσ. 52-53, περ. Αστυνομικά Χρονικά, έτος ΙΣΤ΄, τεύχος 372ον, 15/11/1968, σ. 1057, Αναστ. Ν. Φράγκος, Κάρπαθος, 25ετής Συμβολή εις την Δωδεκανησιακήν υπόθεσιν. Τα Καρπαθιακά μου Δημοσιεύματα. Ιστορικά-Φιλολογικά-Δημογραφικά κλπ, αριθμ. 2-Αθήναι 1957, σ. 79, Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, περίοδος Β΄, τόμος 10ος (1959-1960), σ. 565, Μιχαήλ Π. Χιώτης, «Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτης: Μία Κορυφαία Προσωπικότητα του Ελληνισμού» στο Καρπαθιακά. Περιοδική Επιστημονική Έκδοση Πολιτισμικής Δράσης, τόμος πρώτος, εκδοτική επιμέλεια: Μανόλης Μελάς, Καρπαθιακό Κέντρο Έρευνας και Πολιτισμού, Aθήνα 2006, σσ. 227-32, πληροφορίες που ευγενώς μας παραχώρησε ο ομότιμος καθηγητής Λαογραφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Μηνάς Αλεξιάδης και πληροφορίες που ευγενώς μας παραχωρήθηκαν από την κ. Αμαλία Παππά, Αρχειονόμο και Προϊστάμενη της Βιβλιοθήκης & του Αναγνωστηρίου των ΓΑΚ-Κεντρική Υπηρεσία σε απαντητικό (16/4/2019) e-mail μας, της 2/4/2019, όπου και αναλυτική παράθεση της εργογραφίας του.
