Skip to main navigation Skip to main content Skip to page footer

Εργαστήριο Ιστορικής Έρευνας και Τεκμηρίωσης

ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ ΦΑΙΔΩΝ

Τόπος\Χρονολογία γέννησης: Ερμούπολη Σύρου, 1881

Τόπος\Χρονολογία θανάτου: Αθήνα, 1956

Σπουδές: Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. Ειδίκευση-ως υπότροφος του Πανεπιστημίου Αθηνών-σε Βυζαντινολογία,  Παπυρολογία, Κλασική Φιλολογία και Γλωσσολογία στα Πανεπιστήμια Ιένας και Μονάχου. Διδάκτωρ Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1907). Τίτλος Διατριβής: «Βασιλείου Μεγάλου δόξαι παιδαγωγικαί».

Ενεργός θητεία: 1931-1951

Θέση: Τακτικός Καθηγητής

Γνωστικό Αντικείμενο\Έδρα: Δημόσιος και Ιδιωτικός Βίος των Βυζαντινών

Εργογραφία: Οινουντιακά (1908). Εκ του βίου Βυζαντινών (1920). Βυζαντινόν Παραμύθι (1927).  Η μοναχή Θεοδούλη (1928). Ο Νικηφόρος (1932). Σταυρακίου και Ζωής πολλά τα έτη (1933). Ο Γρηγόριος (1934). Βυζαντινών βίος και πολιτισμός (έξι τόμοι/1948-56). Ιστορία της Βαμβακούς. Θεσσαλονίκης Ευσταθίου τα Γραμματικά (1950). Διά της ελληνικής ιστορίας και του ελληνικού βίου. Συμβολή εις το περί του γάμου παρά τοις Βυζαντινοίς κεφάλαιον.Μεσαιωνικοί και Νεοελληνικοι καταδεσμοί. Η Νεοελληνική Ερμηνεία των Ονείρων και η Ονειροκριτική Παράδοσις (1954).

Μαθήματα: Βίος των Βυζαντινών (1931-36), Εν τω φροντιστηρίω: Ασκήσεις περί του Τρόπου της Συλλογής και της Επεξεργασίας του παρά τοις Βυζαντινοίς Συγγραφεύσι Λαογραφικού Υλικού (1931-32), Ασκήσεις φροντιστηριακαί (1932-38), Ιδιωτικός Βίος των Βυζαντινών (1932-40, 1948-50), Δημόσιος βίος των Βυζαντινών (1932-40, 1948-49), Εκτενής Εισαγωγή εις την Ελληνικήν Λαογραφίαν μετά Φροντιστηριακών Ασκήσεων (1939-40), Φροντιστηριακαί Ασκήσεις εις τον τρόπον του επιστημονικώς εργάζεσθαι επί τη βάσει κειμένων αναφερομένων εις τον Δημόσιον και Ιδιωτικόν Βίον και τον Πολιτισμόν των Βυζαντινών (1948-51), Δημόσιος Βίος και Πολιτισμός των Βυζαντινών (1949-51), Κεφάλαια εκ του Ιδιωτικού Βίου των Βυζαντινών μετ' εισαγωγής εις την Βυζαντινήν Λαογραφίαν (1950-51).

Δημόσια παρουσία: Καθηγητής  Μέσης Εκπαίδευσης σε Λακωνία και Κωνσταντινούπολη (Σχολή Μεγάλου Ρεύματος\1904-07). Συντάκτης (1911) και Διευθυντής (1926) του «Ιστορικού Λεξικού της Ελληνικής Γλώσσας» της Ακαδημίας Αθηνών. Ιδρυτικό μέλος και ισόβιος Γενικός Γραμματέας της Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών (1918-56). Διευθυντής της Επετηρίδος Βυζαντινών Σπουδών (1924-50).

          Καθηγητής Βυζαντινολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1926-31). Καθηγητής Δημόσιου και Ιδιωτικού Βίου των Βυζαντινών και Κοσμήτορας (1940-42) στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1931-51).

          Διευθυντής (1942-43) και Πρόεδρος της Επιτροπής (1947-51) των Γ.Α.Κ. . Μέλος της Γλωσσικής Εταιρείας, της Λαογραφικής Εταιρείας, της Αρχαιολογικής Εταιρείας και του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός. Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (1951) [1].


[1] Δημοσθένης Κούκουνας-Νατάσα Κούκουνα (διεύθυνση σύνταξης), «Κουκουλές Φαίδων», Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεώτερου Ελληνισμού (1830-2010), Αρχεία Ελληνικής Βιβλιογραφίας, Δεύτερος Τόμος, Μέτρον, Αθήνα 2011, σ. 259 και Στοιχεία βάσης δεδομένων με το σύνολο των μαθημάτων που διδάχθηκαν στο Φιλολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1837-1932), Εργαστήριο Ιστορικής Έρευνας και Τεκμηρίωσης, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Φιλοσοφική Σχολή ΕΚΠΑ.