Τόπος\Χρονολογία γέννησης: Αθήνα, 1923
Τόπος\ Χρονολογία θανάτου: Αθήνα, 2013
Σπουδές: Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1946). Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1962). Τίτλος διδακτορικής διατριβής: «H Μυκηναϊκή Ακρόπολις των Αθηνών».
Ενεργός θητεία: 1970-1974
Θέση: Τακτικός Καθηγητής
Γνωστικό Αντικείμενο\Έδρα: Προϊστορική\Μυκηναϊκή Αρχαιολογία
Εργογραφία (ενδεικτική): Περατή (1969-1970). Aι Mυκηναϊκαί Aκροπόλεις (1973). Vormykenische und Mykenische Wehrbauten (1977). Late Helladic Citadels on Mainland Greece (1988). Γλας I (1989). Γλας II (1998). Gla and the Kopais (2001).
Μαθήματα: Η Μυκηναϊκή Ελλάς από του 1400 έως το 1100 π.χ. (1970-71), Ταφικά έθιμα Κρήτης και Ελλάδος κατά την β΄ χιλιετηρίδα (1970-71), Αι Μυκηναϊκαί Ακροπόλεις (1970-71), Μέθοδοι και προβλήματα χρονολογήσεως (1970-71), Αρχαιολογία Ά (1971-74).
Δημόσια παρουσία: Ως φοιτητής βοήθησε στην απόκρυψη και προστασία των αρχαιοτήτων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, μετά την ιταλική επίθεση και την είσοδο των ναζιστικών στρατευμάτων στην Αθήνα. Επιμελητής Αρχαιοτήτων (1952-54).
Τακτικός καθηγητής Προϊστορικής\Μυκηναϊκής Αρχαιολογία στα Πανεπιστήμια Αθηνών (1970-74), Marburg (1976-77), Heidelberg (1977) και στο University of Pennsylvania (1979-91). Μέλος του Ινστιτούτου Προχωρημένων Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Princeton (1977-78).
Διενήργησε ανασκαφές στην Αθήνα, την Ελευσίνα, την Πύλο, την Θήρα, στις Μυκήνες, στην Περατή Πορτοράφτη και στον Γλα Βοιωτίας.
Συνεργάτης της Iστορίας του Ελληνικού Έθνους (1970) και της Ägäische Bronzezeit (1987). Μέλος πολλών αρχαιολογικών συλλόγων και εταιρειών, όπως της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, της Society of the Promotion of Hellenic Studies, της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών, της Société de Préhistoire Française, του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας, της Ακαδημίας Αθηνών. Επίτιμο μέλος της Society of Antiquaries of London και της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών. Εταίρος του Σεμιναρίου Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Columbia, Ξένος Εταίρος της AcademiaNationaledeiLincei (Ρώμη) και Επίτιμος Διδάκτορας της Αρχαιολογίας στο DickinsonCollege του Πανεπιστημίου της Pennsylvania.
Τιμήθηκε με τα μετάλλια «Εθνικής Αντιστάσεως» και του «Μέγα Ταξιάρχη του Φοίνικος» [1].
[1] Στήλη «Πολιτισμός», «Έφυγε ο ειδήμων της Μυκηναϊκής Εποχής Σπύρος Ιακωβίδης», Το Βήμα, 17 Ιουνίου 2013, www.tovima.gr (4\3\2019), Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, περίοδος Β΄, τόμος 13 (1962-1963), σ. 577 και περίοδος Β΄, τόμος 21 (1970-1971), σ. 376.
