Τόπος\Χρονολογία γέννησης: Αθήνα, 1866
Τόπος\Χρονολογία θανάτου: Αθήνα, 1955
Σπουδές: Ζωγραφική στην Ακαδημία Τεχνών του Μονάχου. Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ενεργός θητεία: 1897-1910
Θέση: Υφηγητής Αρχαιολογίας. Καθηγητής.
Γνωστικό Αντικείμενο\Έδρα: Αρχαιολογία. Ιστορία της Τέχνης.
Εργογραφία: Αλέξανδρου Φιλαδελφέως εκ του ανά τον Αίμον Ταξειδίου μου (1891). Αλέξανδρου Φιλαδελφέως Αιγυπτιακά σκαριφήματα (1892). Ο ανθρώπινος ζωολογικός κήπος (1899). Ο Ερμής του Πραξιτέλους ως παιδαγωγός (1900). Απολογία ενός ηδικημένου (1902). Η Δήλος: Σύντομος ιστορία, ανασκαφαί και περιγραφή των επί ταύτης ερειπίων και μνημείων (1909). Γοργίας (1911-12). Χριστιανικά Μνημεία Πρεβέζης: πρακτικά της Αρχαιολογικής Εταιρείας (1914). Ανασκαφαί Νικοπόλεως 1913-1926 (1927). The Monuments of Athens: archeological, historical and artistic guide book, relative to classic, Byzantine and modern Monuments of Athens (1934). Η γραφική παρά τοις Αρχαίοις Έλλησι: Μνημεία-Τόποι και ύλαι-Σύντομος ιστορία αρχαίας ελλ. Γραφικής (1936). ΦιλοστράτουΒίος Απολλωνίου Τυανέως: αρχαίον κείμενον (1938).
Μαθήματα: Ιστορία της Tέχνης (1897-98, 1902-03), Ιστορία της Tέχνης εν τω Aρχαιολογικώ Mουσείω (1899-1900, 1902-03), Αρχαιολογία (1905-06, 1907-10).
Δημόσια παρουσία: Διευθυντής των Μουσείων Ολυμπίας και Ακροπόλεως, του Επιγραφικού και του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Γενικός Γραμματέας της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας. Μέλος και στη συνέχεια Πρόεδρος της Αθηναϊκής Μανδολινάτας. Μέλος και Πρόεδρος (1940-41 και 1945-46) του Ροταριανού Ομίλου Αθηνών.
Έφορος Αρχαιοτήτων σε Ναύπλιο, Πάτρα και Αθήνα, διενήργησε ανασκαφές στην Αρχαία Νικόπολη (1913-26), στην Ερμιόνη Αργολίδας, στην Ηραία Αρκαδίας (1930), στη Σικυώνα Κορινθίας, στην Κηφισιά Αττικής και στην Αθηναϊκή Αγορά με τη συνεργασία της Αμερικανικής Αρχαιολογικής Σχολής. Πρωτοστάτησε στην ίδρυση των Μουσείων Ναυπλίου, Σικυώνος και Νικόπολης.
Υφηγητής Αρχαιολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1897-1910) και καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στην Σχολή Καλών Τεχνών.
Αρθρογράφος στην εφ. «Ακρόπολις» με το ψευδώνυμο Γορίλλας, στο περιοδικό «Ποικίλη Στοά» του Ι. Α. Αρσένη και στην Επετηρίδα του Φιλολογικού Συλλόγου «Ο Παρνασσός». Φιλοτέχνησε το Αργυρό Μετάλλιο των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας (1896).
Στα ζωγραφικά του έργα χρησιμοποιούσε ως κύρια θέματα τις Γραφές, την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και την σύγχρονη ελληνική ζωή [1].
[1] Λήμμα, «Φιλαδελφεύς Αλέξανδρος», στο Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου, τόμος 18, Έκδοσις της Εγκυκλοπαιδικής Επιθεωρήσεως Ήλιος, Αθήνα χ.χ., σ. 207, Δημοσθένης Κούκουνας-Νατάσα Κούκουνα (διεύθυνση σύνταξης), «Φιλαδελφεύς Αλέξανδρος», Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεώτερου Ελληνισμού (1830-2010), Αρχεία Ελληνικής Βιβλιογραφίας, Τρίτος Τόμος, Μέτρον, Αθήνα 2011, σ. 551 και Στοιχεία βάσης δεδομένων με το σύνολο των μαθημάτων που διδάχθηκαν στο Φιλολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1837-1932), Εργαστήριο Ιστορικής Έρευνας και Τεκμηρίωσης, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Φιλοσοφική Σχολή ΕΚΠΑ.
